X TERUG

WK SPECIAL 2006

Openingsverhaal - Oranje vs. Oranje - Petter Hansson - Bob Kellett over Angola - Dribbelkoningen Robben & Messi

Abubakari Yakubu - Vertrouwen op Guus - Zidane - Duitse WK-ballen - Oliver Kahn & Jens Lehmann

ORANJE REKENT OP DUITSLAND!

Heel Nederland is alweer oranje gekleurd. De WK-koorts stijgt met de dag. Reikhalzend wordt er uitgekeken naar zondag als Oranje zijn eerste wedstrijd speelt tegen Servië & Montenegro. Voetbalkenners buiten de landsgrenzen noemen het elftal van coach Marco van Basten nog altijd in één adem met favorieten als Argentinië, Frankrijk, Spanje, Engeland, Italië en natuurlijk Brazilië. In eigen land geldt de ploeg ditmaal vooraf eens niet als grote favoriet. Toch zijn er tal van aanwijzingen voor een succesvolle WK. Het toverwoord daarbij is: Duitsland!

De historie geeft Oranje een flinke steun in de rug. Tweemaal was Duitsland gastheer van een groot voetbaltoernooi. Tweemaal bereikte Oranje de finale! In 1974 oogstte het Nederlands Elftal onder de meesterlijke leiding van Johan Cruijff veel lof voor het vertoonde spel. ‘Totaalvoetbal’ was geboren en Oranje verloor uiteindelijk in München nipt de WK-finale met 2-1 van het thuisland. In 1988 organiseerde Duitsland het EK. Ditmaal werden de Duitsers wel verslagen. In de halve finale maakte Marco van Basten in de laatste minuten een einde aan de Duitse droom. In de finale tegen Rusland, opnieuw in München, werd de enige grote titel in de Oranje-historie behaalt.

Sfeer

Nu betreedt Oranje opnieuw Duitse bodem voor een groot toernooi. Marco van Basten, de held van het EK’88, keert er terug als coach met een fluisterende Johan Cruijff in zijn oor. De krachten van 1974 en 1988 zijn gebundeld! Vedetten, zoals in die jaren, heeft Oranje momenteel niet, maar de sfeer in de ploeg is uitstekend. Van Basten en zijn rechterhand John van ’t Schip gedragen zich gewoon als één van de jongens. Ze hebben een visie en zijn duidelijk en open. De spelers willen voor hen door het vuur gaan. Al meerdere malen heeft Oranje laten zien dat het een solide eenheid kan vormen. Een eenheid die als het moet ook hard kan en wil werken. Een gevaarlijk wapen op een eindtoernooi. Uitgerekend een karaktereigenschap waar Duitsland al veel succes mee heeft behaald.

In Duitsland is er nog steeds veel ontzag voor Oranje. De oefenwedstrijd in augustus 2005 doet daar nog eens een schepje bovenop. Oranje speelt bij vlagen fantastisch en zet de Duitsers in Rotterdam op een 2-0 achterstand. Vervolgens zakt Nederland in en laat de aartsrivaal toch nog langszij komen, maar in Duitsland zijn ze diep onder de indruk. De voetbaldeskundigen bij onze oosterburen rekenen Oranje dan ook gewoon tot de favorieten voor de wereldtitel. En heel Nederland hoopt dat de Duitsers er kijk op hebben.

 Poule des doods

Zwartkijkers hebben er sinds de WK-loting echter een hard hoofd in. Oranje heeft een plaatsje in de ‘poule des doods’ toebedeeld gekregen. Argentinië is altijd een titelkandidaat, Ivoorkust de sterkste Afrikaanse voetbalnatie van dit moment en Servië & Montenegro een geduchte outsider. Allemaal waar, maar deze groep heeft ook een groot voordeel. Er is geen ruimte voor een rustige WK-start, zoals voorheen tegen landen als Egypte, Saudie-Arabië en Zuid-Korea. Van onderschatting kan geen sprake zijn. Oranje moet er vanaf de eerste minuut staan. Scherp. En in vorm! Als dat lukt ligt de weg naar succes open. Johan Cruijff, wie anders, zag het al meteen nadat alle balletjes in Leipzig waren geopend. Als Oranje de groepsronde doorkomt zit het meteen goed in het toernooi en heeft het een aanlokkelijke weg richting de halve finale in het vooruitzicht. Brazilië, Frankrijk, Italië en Spanje zitten in de andere helft van het speelschema, zodat Oranje deze kanjers tot de halve finales ontloopt. In de achtste finales treft Nederland dan vermoedelijk Mexico of Portugal, om het bij succes vervolgens op te nemen tegen waarschijnlijk…. Duitsland! Het gastland moet dan wellicht eerst nog even afrekenen met favoriet Engeland en is daar op eigen grondgebied zeker toe in staat. Een volgende krachtmeting tegen het gerespecteerde Oranje kan dan wel eens iets teveel zijn voor de ploeg van Jürgen Klinsmann.

De optelsom is helder. De Oranje-historie op Duitse bodem, de Duits aandoende eenheid in de ploeg, de voetbalkennis van onze oosterburen en het Duitse ontzag voor het Nederlands elftal kunnen leiden tot een halve finaleplaats. Oranje rekent de komende weken dus in vele opzichten op Duitsland!

(Foto: Rob de Jong)

NAAR BOVENZIJDE PAGINA

Nederland verdedigt in historische shirts legendarische bijnaam

ORANJE VERSUS ORANJE!

Met respect wordt er overal ter wereld gesproken over Oranje. Iedereen weet waar het dan over gaat. De kleurnaam is namelijk synoniem voor het Nederlands elftal. Maar daar kan in Duitsland wel eens verandering in komen. Met de komst van WK-debutant Ivoorkust is Nederland niet meer de enige ploeg in het oranje. Alleen al om te voorkomen dat de Afrikanen met de legendarische bijnaam van Nederland aan de haal gaan is een zege van Oranje op Ivoorkust van groot belang. De kledingleveranciers van de oranjeshirts staan hun teams met de nieuwste technologieën bij. Het is op 16 juni in Stuttgart dan ook niet alleen Europa tegen Afrika, de leeuwen tegen de olifanten, maar vooral Oranje tegen Oranje. En niet te vergeten Nike versus Puma.

De eerste slag heeft Nederland al gewonnen, want in Stuttgart spelen de elf van bondscoach Marco van Basten volgens het schema een thuiswedstrijd. Dus Ivoorkust mag zich hullen in het groen en Oranje gewoon in oranje! Nike heeft voor het WK in Duitsland een spiksplinternieuw Oranje-shirt ontworpen. Geïnspireerd door de historische outfit van het Oranje anno 1959. Vooral het kraagje ademt een en al nostalgie uit. Een detail dat het shirt uniek maakt, zelfs binnen de lijn van Nike zelf. En wat te denken van het lettertype voor de rug- en borstnummers. Hierbij hebben de ontwerpers zich niet alleen laten leiden door de hedendaagse Hollandse architectuur, maar eveneens door de eeuwenoude kunst van de historische stad Delft. Volgens de Amerikaanse kledingfabrikant is het nieuwe Oranje-shirt bewust simpel gehouden om de oorspronkelijkheid te bewaren en daarmee de fans te inspireren.

Simpel

Puma, de makers van het andere Oranje-shirt op het WK, hebben eveneens gekozen voor een simpel ontwerp. Het nieuwe shirt van Ivoorkust was al te zien tijdens de Africa Cup van dit jaar. De in iets donkerder oranje geprinte afbeelding van een olifant geeft het shirt een eigen identiteit, verwijzend naar de bijnaam van het Ivoriaanse elftal: ‘De Olifanten’. Verder is het shirt identiek aan dat van alle andere door Puma geklede nationale ploegen. Dus op exclusiviteit moet Ivoorkust in het Nederlandse shirt zijn meerdere erkennen.

Bij de vervaardiging van het shirt van Ivoorkust is vooral veel rekening gehouden met  aërodynamica. Met een gewicht van slechts honderd gram is dit het lichtste voetbalshirt ter wereld. Het kent geen traditionele stiksels en heeft aan de voorzijde een licht opstaande ronde kraag, die moet voorkomen dat de wind in het shirt slaat. De strakke pasvorm maakt het tegenstanders moeilijk om het shirt vast te grijpen en zorgt tevens voor minder tegenstand van de wind. Niet voor niets claimt Puma dat voetballers met deze outfit sneller bij de bal zijn. Nederland is dus gewaarschuwd, want het Nike-shirt heeft een wat ruimere pasvorm. Ex-bondscoach Louis van Gaal noemde dit al het enige minpuntje van het verder prachtige shirt. In het hedendaagse voetbal wordt nu eenmaal veel aan het shirtje getrokken. Hij vindt een strakkere pasvorm daarom slimmer.

Waar de aandacht van Puma vooral werd gericht op de aërodynamica lag de prioriteit van Nike bij het droog en koel houden van de spelers. Niet geheel onbelangrijk voor een toernooi in de zomer. Nike maakt gebruik van haar eigen Sphere Dry-technologie. De stof wordt zo geweven dat de wind er snel doorheen komt en zo het lichaam van de speler op natuurlijk wijze afkoelt. Minuscule opstaande knoopjes zorgen ervoor dat het shirt niet aan het zwetende lichaam blijft plakken, terwijl de stof ook nog eens vliegensvlug het zweetwater afvoert. De speler voelt zich volgens Nike  hierdoor comfortabel en kan zich zodoende volledig focussen op negentig minuten intens voetbal.

Het verschil zit hem dus ook bij de shirts in de details. Het wordt dan ook ongetwijfeld een enerverende strijd tussen Nike en Puma op 18 juni in Stuttgart, maar toch vooral tussen Nederland en Ivoorkust. Met een zege kan het Nederlands elftal niet alleen goede zaken doen in de poule, maar ook voor de naam van Oranje!

(Foto: Nike)

NAAR BOVENZIJDE PAGINA

Heerenveense rots Petter Hansson ziet kansen voor Zweden

,,WIJ KUNNEN VAN IEDER LAND WINNEN!’’

Immens populair is hij in Heerenveen. Sinds zijn komst van Halmstads BK naar het Abe Lenstra Stadion in 2002 is hij ieder seizoen door de Friese supporters uitgeroepen tot populairste speler. Een wereld van verschil met zijn status in de Zweedse ploeg. Het geelblauwe legioen zal in Duitsland niet uitzinnig worden als Hansson het veld betreedt. ,,Ik ben in Nederland meer bekend dan in Zweden’’, glimlacht Petter Hansson.

Het is misschien ook wel typerend voor de Zweedse ploeg. Voor de voetbalwereld zijn Larsson en Ibrahimovic de grote sterren van het team van bondscoach Lagerbäck, maar binnen de nationale ploeg is geen van beiden de absolute leider. ,,Die is er niet’’, vertelt Hansson. Er is bij Zweden eigenlijk ook geen ruimte voor. ,,De kracht van onze ploeg is dat iedereen hard werkt voor elkaar in een goed collectief.’’

De 29-jarige Zweed is bij Heerenveen een rots in de verdediging. Verzaken doet hij nooit. In vier Eredivisieseizoenen mistte hij slechts drie competitiewedstrijden. En nu mag hij wellicht zijn kunsten ook op het hoogste voetbalpodium tonen. Wellicht, want in het Zweedse nationale team is hij geen zekerheid. Twintig keer werd hij door de bondscoach opgeroepen. Tien keer mocht hij spelen. Tijdens het EK 2004 was hij erbij, maar kreeg geen minuut speeltijd. Of het in Duitsland anders wordt is de vraag. In de oefeninterland tegen Ierland in maart kreeg Hansson nogal wat kritiek om de oren. Zelf is hij dan ook al blij bij de selectie te zitten. ,,Wat mijn rol op het WK wordt is voor mij nog een vraagteken.’’

In de kijker

De robuuste verdediger hoopt stiekem op speelminuten, want deze zomer verruilt hij Heerenveen het liefst voor een ander buitenlands avontuur. Hij wil zich in de kijker spelen tijdens het WK, waarop hij zijn ploeg zeker kansen toedicht. ,,Wij kunnen van ieder land winnen als wij een zeer goede dag hebben.’’ Toch is hij realistisch genoeg om met minder dan een wereldtitel genoegen te nemen. ,,Ik ben tevreden als we door de poulewedstrijden komen en dan nog een ronde kunnen pakken.’’ De finale wordt volgens hem een kraker. ,,Argentinië verslaat Brazilië!’’ Petter Hansson is een liefhebber van het Argentijnse voetbal. ,,Ik heb nu geen voorbeeld meer in het voetbal, maar eerder was dat Redondo.’’ Toch verwacht hij niet dat een Argentijn individueel de hoofdrol voor zich gaat opeisen in Duitsland. ,,Ronaldinho wordt de smaakmaker en speler van het toernooi’’, luidt zijn niet al te verrassende voorspelling. Dat is wel zijn mening over een herhaling van het WK’98. ,,Ik denk dat Kroatië de verrassing van het toernooi wordt.’’

NAAR BOVENZIJDE PAGINA

Amerikaan Kellett volgt Zwarte Antilopen op de voet

,,ANGOLA SPEELT MET HET HART’’

De 31-jarige Amerikaan Bob Kellett is zijn leven lang al een voetbalfan. Niet zo gek als je geboren wordt tijdens de WK-kraker Argentinië-Brazilië van 1974. Nu is hij zelf in Duitsland om voor zijn WorldCupBlog sfeer te proeven en te schrijven. En niet over zijn thuisland USA, maar voor de underdogs van Angola.

Vier jaar geleden vulde hij tijdens het WK spontaan met vrienden een website met opmerkelijke en leuke feitjes. Dit jaar werd hij door de site-eigenaren benaderd om een serieus WK-logboek te verzorgen. Uit alle landen zocht hij correspondenten aan, die op www.worldcupblog.org alle nieuwtjes rond hun nationale ploeg op het internet plaatsen.

Prachtig

Kellett schrijft het algemene WK-logboek, maar onder de schuilnaam Pasha ook die van Angola. Een land waar hij een zwak voor heeft gekregen. ,,Angola is een prachtig verhaal. Het is een land dat jarenlang vernietigd is door geweld en armoede. Nu is er vrede en het land komt weer tot leven. De WK-ploeg is daar een voorbeeld van. De kwalificatie geeft hoop aan al die mensen, die jaren zonder hoop hebben geleefd. Daarnaast heb ik een zwak voor underdogs. Daarom heb ik Angola gekozen.’’

Over de voetballers van Angola, bijgenaamd De Zwarte Antilopen, is weinig bekend. Ook op het internet is weinig te vinden, maar door The Angola Times nauwlettend te volgen is de Amerikaan uit Portland, Oregon, inmiddels een echte kenner geworden van het Angolese voetbal. ,,Snelheid en atletisch vermogen zijn de grote kwaliteiten van de ploeg. Ze bovendien met hun hart, maar ze moeten wel als goed georganiseerde ploeg spelen om succes te hebben in Duitsland.’’

Lof

Die eenheid was er in de aanloop niet echt met allerlei conflicten. ,,Maar sinds de start van het trainingskamp komen ze steeds meer tot elkaar’’, vertelt Kellett, die vol lof is over coach Gonçalves. ,,Hij heeft het team op de goede koers gezet. Hij is een fijne coach en een nog fijner persoon.’’ Angola is volgens de Amerikaanse voetballiefhebber zeker niet het zwakste land op het komende WK. ,,Ik denk dat ze velen zullen verrassen. Ze hebben Nigeria verslagen in de kwalificatie. De spelers zijn niet beroemd, maar hebben wel talent. Ze zullen de beker niet winnen, maar ze kunnen hun tegenstanders in groep D zeker problemen bezorgen.’’

(Foto: Eigen foto)

NAAR BOVENZIJDE PAGINA

Slechts details onderscheiden Arjen Robben en Lionel Messi van elkaar

BOTSING TUSSEN TWEE DRIBBELKONINGEN

Ze zijn beiden vermaard om hun weergaloze dribbels. De sterren van de toekomst worden ze genoemd, maar ze hebben die status op hun jonge leeftijd eigenlijk al lang bereikt. Allebei linksbenig en vaak onnavolgbaar. Een nachtmerrie voor elke verdediger en een droom voor iedere coach. Klein van stuk en aalglad kunnen zij een wedstrijd beslissen met één wonderschone actie. Op 21 juni staan ze tegenover elkaar. De één afkomstig uit het nuchtere Noord-Europa, de ander uit het temperamentvolle Zuid-Amerika. Twee botsende culturen, maar toch hebben Arjen Robben en Lionel Messi veel met elkaar gemeen.

Het begint al met hun debuut in het betaalde voetbal. Arjen Robben mag eind 2000 in de uitwedstrijd van zijn ploeg FC Groningen tegen RKC elf minuten voor tijd invallen voor Leonardo. Hij is dan pas zestien jaar, tien maanden en  tien dagen oud.  Lionel Messi is eveneens zestien jaar als hij in de Spaanse competitie voor het grote Barcelona mag debuteren. In de vriendschappelijke wedstrijd tegen FC Porto vervangt hij Fernando Navarro in de 74^e minuut. Hij is dan zelfs vier maanden jonger dan Robben bij zijn debuut en wordt daarmee de jongste debutant ooit bij de Champions Leaguewinnaar van dit jaar. Zijn debuut in de Primera Division is echter pas op 16 oktober 2004 tegen Espanyol.

Linksbenig

Beide aanvallers zijn linksbenig en maken furore met hun snelle rushes en fabuleuze dribbeltechniek. De eerste goal laat bij beide heren dan ook niet lang op zich wachten. Robben scoort drie maanden na zijn debuut zijn eerste competitietreffer tegen Ajax, terwijl Messi  zeven maanden na de stadsderby tegen Espanayol, op aangeven van Ronaldinho, zijn eerste goal binnen schiet tegen Albacete.

Ze worden beiden al snel bestempeld als de nieuwe sterren van hun land en een selectie voor de hoofdmacht duurt dan ook niet lang. Ze debuteren allebei als tiener. Op 19-jarige leeftijd mag Arjen Robben van bondscoach Dick Advocaat de eerste cap achter zijn naam schrijven. Het is in april 2003. Dertien minuten voor tijd val hij in voor Marc Overmars in de vriendschappelijke wedstrijd tegen Portugal. Lionel Messi, die met zijn ouders Argentinië om economische redenen ontvluchtte, wordt eerst nog  gepolst voor de jeugdelftallen van Spanje. Zijn hart ligt echter bij het fraaie Argentijnse blauwwit en op 17 augustus 2005, Messi is dan net 18 jaar, is het zover. Na een indrukwekkend WK voor teams onder de 21 jaar debuteert de grote belofte net als Robben in een oefenwedstrijd. Tegen Hongarije maakt Lisandro López in de 63^e minuut plaats voor hem.

Het debuut van Messi in de Argentijnse A-ploeg duurt slechts 44 seconden. Scheidsrechter Merk ziet een elleboogstoot van de jongeling en stuurt hem met een rode kaart weg. Messi is met stomheid geslagen. Hij heeft alleen de aan zijn shirt hangende verdediger van zich af willen houden. Ook Arjen Robben is verbaasd bij het zien van zijn eerste rode kaart. In de competitiewedstrijd van zijn huidige club Chelsea tegen Sunderland vindt de arbiter dat zijn doelpunt te uitbundig viert. Het komt hem op een tweede gele kaart te staan en accepteert vol ongeloof de eerste rode kaart in zijn profloopbaan.

Blessures

Ook op blessuregebied zijn er grote overeenkomsten tussen de twee dribbelkoningen. Arjen Robben raakte in 2004 bij PSV geblesseerd aan zijn hamstring. Deze vervelende spierblessure leek na enkele weken genezen, maar keerde in de eerste de beste wedstrijd weer terug. Robben was nog maar net op tijd fit voor het EK 2004 in Portugal, waar hij tegen de Tsjechen heel Europa versteld liet staan door fantastisch te spelen totdat de veelbesproken wissel van Advocaat daar een einde aan maakte. Lionel Messi liep dit jaar een spierblessure op in zijn dijbeen. Ook bij hem leek het leed na enkele weken geleden, maar tijdens de training ging het mis en nu  hoopt heel Argentinië dat hij net op tijd hersteld is voor het WK in Duitsland.

Tenslotte vertonen de nog prille carrières van beide lichtgewichten ook commercieel grote gelijkenissen. Robben behoort al enige tijd tot de selecte groep reclamehelden van Adidas en begin dit jaar legde de roemruchte Duitse sportkledingfabrikant ook Messi vast. En als het om lovende woorden van hun nationale voetbalhelden gaat ontlopen de twee elkaar eveneens weinig. Johan Cruijff vindt Arjen Robben de enige voetballer in Nederland die nog op intuïtie speelt en verwacht dat Robben de hoge verwachtingen die hij van hem heeft ook zal waarmaken. In Argentinië ziet Diego Maradonna in Messi zijn opvolger. Hij had hem het liefst dit WK al met zijn roemruchte nummer tien op de rug zien lopen, maar Messi moet het nog even doen met shirtje 19. Dit geeft aan dat het grote talent in de ogen van zijn bondscoach Pekerman nog niet zeker is van een basisplaats, terwijl Arjen Robben met nummer elf wel een vaste waarde is voor Marco van Basten.

Het is één van de kleine verschillen tussen de Europese en Zuid-Amerikaanse dribbelaar. Net zoals hun positie. Robben is in principe Oranje’s linksbuiten, terwijl Messi meestal op de rechterflank speelt. Of hun lengte. Messi is met zijn 1.69 meter 17 centimeter korter dan de Nederlander en weegt 15 kilo lichter. Zijn bijnaam is niet voor niets ‘de Vlo’, terwijl de Oranje-aanvaller door de Chelsea-fans liefkozend ‘Robbie’ wordt genoemd. Het zijn details, die de toekomstige wereldsterren van elkaar onderscheiden. En details zullen waarschijnlijk ook bepalen welke dribbelaar de botsing op 21 juni als beste doorstaat.

(Foto: Adidas)

NAAR BOVENZIJDE PAGINA

Gangmaker Abubakari Yakubu zit thuis, maar…

 ,,GHANA GAAT NIET VOOR SPEK EN BONEN NAAR WK’’

De klap kwam hard aan. Abubakari Yakubu speelde voor Ghana in de basis tijdens de strijd om de Afrika Cup en prijkte op alle WK-lijstjes in de toonaangevende voetbalbladen. Panini durfde hem zelfs bij de zestien zekerheidjes te zetten voor haar WK-plaatjesalbum. Zijn hardnekkige blessure , die hem sinds maart bij Vitesse aan de kant hield, heeft hem uiteindelijk toch verrassend de kop gekost. Hij moet zijn land noodgedwongen op tv gaan volgen.

Ghana moet het in Duitsland dus stellen zonder de gangmaker in de kleedkamer. ,,Ik houd wel van een lolletje. Bij Vitesse ben ik ook de gangmaker.’’ Het wordt vast een dode boel bij de Ghanezen, want ook middenvelder Laryea Kingston is niet geselecteerd. ,,Dat is ook wel een grapjas’’, aldus Yakubu. Wellicht dat de rituelen dan nog wat leven in de Ghanese brouwerij gaan brengen. Zo zou er in Ghana voorafgaand aan een wedstrijd eerst over een bal worden geplast door de spelers. Voor Yakubu een onbekend fenomeen. ,,Is dat zo? Nou ja, Afrikanen houden wel van rituelen, dus het kan maar zo. Bij de nationale ploeg hebben we geen groepsrituelen. Individueel wel. Zelf heb ik er overigens niet zoveel mee op. Misschien ben ik al te zeer vernederlandst’’, lacht ‘Yakki’, zoals hij bij Vitesse wordt genoemd.

Statistieken

De website van de Ghanese voetbalbond geeft enkele leuke statistieken aan over de nationale voetbalploegen. Vier keer Afrikaans kampioen, wereldkampioen onder 17 jaar in 1995 en een bronzen medaille op de Olympische Spelen van 1992. Maar ook dat de bond in dertien jaar maar liefst veertien bondscoaches heeft versleten en nog nooit van een nationale ploeg uit Europa heeft weten te winnen. Geen goed vooruitzicht met de favorieten Italië en Tsjechië op de WK-kalender. Yakubu gaat er niet van uit dat dit negatieve record na het WK met zekerheid nog staat. ,,Het zijn wedstrijden op zich. We beginnen opnieuw en resultaten uit het verleden spelen daarbij geen rol. Ghana gaat niet voor spek en bonen naar het WK’’, aldus de Vitesse-speler, die zijn ploeg wel een plaatst bij de laatste zestien toedicht. ,,Of ik daar achteraf tevreden mee ben kan ik alleen dan zeggen. Misschien verlies je ongelukkig, terwijl je beter bent dan de tegenstander. Dan kun je onmogelijk tevreden zijn.’’

Een finaleplaats voor Ghana is echter ook voor de optimistische Yakubu wat teveel van het goede als het op voorspellen aankomt. ,,Brazilië wordt wereldkampioen. In de finale verslaan ze Frankrijk.’’ Brazilië levert volgens hem ook de beste speler van het toernooi. ,,Ik ga voor Ronaldinho, want het moet een speler zijn van een land dat ver komt. Aangezien Brazilië wereldkampioen wordt lijkt mij dat een ‘safe bet’! Bovendien is hij gewoon de beste speler op dit moment.’’ Verder verwacht Yakubu ondanks alle kritiek veel van gastland Duitsland. ,,Zij gaan verrassen op dit WK.’’ Zelf zal de 24-jarige Ghanees deze zomer zijn tijd steken in zijn revalidatie. Na het teleurstellende nieuws van zijn bondscoach Ratomir Dujkovic heeft Yakubu zich direct laten opereren aan zijn meniscus en hoopt op tijd fit te zijn voor de voorbereiding van Vitesse op het nieuwe seizoen.

(Foto: Rob Brouwer/Vitesse Media)

NAAR BOVENZIJDE PAGINA

Green and Gold Army gelooft in succes Socceroos

‘WE VERTROUWEN OP GUUS’

De Green and Gold Army is Europa binnengetrokken bij Rotterdam. Massaal zongen de dolenthousiaste supporters van Australië hun voetbalhelden toe. Nu stomen ze op naar hun echte doel, de verovering van Duitsland! Daar hebben ze 32 jaar lang naar uitgekeken. Jarenlange frustratie verdween eind 2005 plotsklaps na de beslissende penalty tegen Uruguay. En dat allemaal dankzij hun goddelijke bondscoach Guus Hiddink. Ze geloven op Duitse bodem dan ook in meer, want zoals de goudgele T-shirts in Rotterdam al uitschreeuwden: ‘In Guus we trust’.

Australië plaatste zich één keer eerder voor de eindronde van het WK. In november 1973 versloeg het in Hongkong Zuid-Korea met 1-0 in een beslissende derde wedstrijd. De euforie kende ‘down under’ geen grenzen. De kwalificatie werd gevierd als een wereldtitel. De Socceroos waren erbij in 1974. In Duitsland. Daar verloren ze kansloos van het gastland West-Duitsland (3-0) en hun buren DDR (2-0). Tegen Chili werd met een magere 0-0 een punt gepakt in de slotwedstrijd.

Het smaakte naar meer, maar de heerschappij in de eigen regio Oceanië bleek jarenlang onvoldoende voor nieuwe deelname aan een eindronde. Tot die gedenkwaardige dag in november 2005. De in Montevideo opgelopen 1-0m achterstand tegen Uruguay werd weggepoetst en na de strafschoppenserie ontplofte het Telstra Stadium van Sydney.

Onwerkelijk

John Bonacci was er als fanatieke Socceroos-fan bij en kon het net als de meeste supporters nauwelijks bevatten. ,,Ik kan het niet anders beschrijven dan onwerkelijk. Ik heb nog nooit zoveel mensen zien janken om een voetbalwedstrijd. Het heeft een paar dagen en verschillende verhalen op de voorpagina’s van de kranten geduurd, voordat het doordrong. Voor het eerst in mijn leven hebben we ons gekwalificeerd! De media heeft ‘down under’ flink opgewarmd en eindelijk krijgt voetbal het respect dat het verdient in Australië.’’

De uitzinnige vreugde is een immens contrast met het verdriet van acht jaar geleden. In een krankzinnige wedstrijd tegen Iran verspeelde Australië de kwalificatie voor de eindronde van het WK 1998 knullig. John weet het nog goed. ,,Er waren 90.000 mensen bij de wedstrijd. Met nog dertig minuten te gaan stonden we 2-0 voor na een 1-1 gelijkspel in Teheran. We stonden met één been in het vliegtuig naar Frankrijk, maar enkele ongelukkige voorvallen leidde tot onze ineenstorting. Een notoire lastpak rende het veld op. Hij ging aan de lat van het doel hangen en vernielde vervolgens het net. De ploeg had het helemaal voor dat moment, maar de onderbreking van twintig minuten was de genadeklap. We werden tot tweemaal toe overrompeld in de defensie en moesten de consequenties ondergaan. We hebben onze kansen gehad in die wedstrijd. Minstens vijf goede scoringsmogelijkheden hebben we verprutst.’’

Vier jaar later kon deze nare smaak niet worden weggespoeld. Uruguay was te sterk over twee wedstrijden. In de laatste fase van de kwalificatiestrijd voor het WK 2006 werd Guus Hiddink door de nationale bond naar Australië gehaald. De parttime bondscoach zorgde voor geloof en sfeer in de ploeg en trok het geluk naar zich toe in de tweestrijd met opnieuw Uruguay. Hij kon niet meer stuk en werd direct ‘Saint Guus’. De supporters dragen hem op handen. ,,Hij heeft ook al de bijnaam ‘Aussie Guus’. De dag na de kwalificatie werden de spelers en de trainersstaf aan het publiek gepresenteerd. Het omroepen van zijn naam werd gevolgd door een geestdriftig onthaal en hij is geadopteerd als een van ons!’’, vertelt John.

Geslepen

Bonacci is zoals bijna de complete Green and Gold Army vol lof over Hiddink. ,,Guus is een volmaakte professional. Hij staat erom bekend dat hij het uiterste kan halen uit teams die het aan killer instinct ontbreekt. Hij is tactisch geslepen en heeft het vermogen om de zwakte van tegenstanders uit te buiten. Zijn geheim is dat hij respect weet te oogsten bij de spelers en hij kan ploegen omhoog stuwen ondanks moeilijke omstandigheden. We zijn echt gelukkig geweest om Guus aan het roer te mogen hebben en we zullen hem dan ook missen als hij na het WK het Russische team overneemt.’’

Hoewel de hele natie vertrouwd op Guus rekent geen enkele Aussie op een herhaling van zijn huzarenstukje vier jaar geleden met Zuid-Korea. ,,Ik denk dat de Australische fans realistisch zijn. We verwachten dat als we goed spelen, we wellicht door kunnen gaan nar de tweede ronde. In tegenstelling tot de grote voetbalnaties hebben wij niet zoveel kwaliteit in de breedte. Echter, als we grotendeels blessurevrij kunnen blijven, hebben we een goede kans om de eerste ronde door te komen. Alles wat meer is zal als een bonus worden ervaren. De rest van de wereld ziet ons als een voetbaldwerg, maar we houden er wel van om de underdog te zijn. Australiërs geven in ieder geval nooit op. We hebben bovendien veel spelers die in Europa hun brood verdienen, dus we hebben zeker de kwaliteit om onze tanden te zetten in de WK-aspiraties van sommigen ploegen.’’, aldus de 28-jarige Socerroos-fan uit Melbourne.

John Bonacci voegde zich op zondag 4 juni in Rotterdam al bij de Green and Gold Army, maar voor de invasie van Duitsland komen er nog heel wat hulptroepen. ,,Er komt een heel contingent supporters vanuit Australië en er zijn nog heel wat naar Groot-Brittannië en Europa uitgeweken Aussies die de reis zullen maken.’’ Het legioen zal zich voornamelijk in het goud hullen. ,,Voor de kwalificatiewedstrijd tegen Uruguay werden de fans aangemoedigd om goud te dragen en velen deden dat met trots. Verder zijn onze belangrijkste wapens bij het steunen van ons team  gezang en spreekkoren. Onze liederen richten zich grotendeels op individuele spelers en één ding kunnen we garanderen, als het volkslied wordt gespeeld zullen we uit volle borst meezingen. Australiërs zijn erg vaderlandlievend en dat laten we weten, vooral bij het voetbal.’’

Spandoeken en T-shirts voor Hiddink waren al in Sydney te zien, maar een lied is er volgens Bonacci nog niet voor de bondscoach. Een schietgebedje voor de wedstrijd richting dug-out is waarschijnlijk voldoende, want ze vertrouwen op Guus.

(Foto: Eigen foto)

NAAR BOVENZIJDE PAGINA

ZIDANE'S LAATSTE KUNSTSTUKJE

Stadion Bernabeu nam tijdens Real Madrid’s laatste competitiewedstrijd al indrukwekkend afscheid en eind mei volgde het eigen Franse publiek in het Stade de France van Parijs. De afscheidstournee van Zinédine Zidane moet in Duitsland worden bekroond met een laatste kunststukje.

Daarvoor moet Frankrijk volgens de grootmeester wel haar teamgeest van 1998 en 2000 hervinden. Toen werden de Franse haantjes onder leiding van ‘Zizou’ in eigen land wereldkampioen en grepen zij op Nederlandse bodem ook de Europese titel. Daarna volgden een dramatische WK in 2002 en een al even matig EK in Portugal.

De kwalificatiereeks voor Duitsland verliep stroef. Zidane had eigenlijk al afscheid genomen van de nationale ploeg, maar werd samen met enkele andere oudgedienden door bondscoach Raymond Domenech op tijd teruggehaald. En zo gaat de 33-jarige sterspeler op voor nog een WK. Zidane won in zijn loopbaan nagenoeg alles. Naast de WK- en EK-titel met Frankrijk won hij met Real Madrid de Champions League, de wereldcup, de Spaanse titel  en de Spaanse supercup. Met Juventus werd hij tweemaal Italiaans kampioen en stond hij even zo vaak in de Champions League-finale. Daarnaast werd hij driemaal uitgeroepen tot wereldvoetballer van het jaar en schreef hij tijdens zijn afscheidsduel in Parijs de honderdste interland achter zijn naam.  Zidane is er van overtuigd dat Frankrijk met al zijn kwaliteiten nog steeds een kunststukje kan uithalen in Duitsland. Het zal zijn laatste worden.

(Foto: Adidas)

NAAR BOVENZIJDE PAGINA

WERELD VAN VERSCHIL TUSSEN DUITSE WK-BALLEN

Adidas levert ook dit WK weer de wedstrijdballen. Al sinds het WK van 1970 in Mexico komt de leren knikker uit de fabrieken van de Duitse sportartikelengigant.

In 1974 fabriceerde Adidas twee modellen voor het WK in Duitsland, De vernieuwde Telstar, met de vertrouwde stippen, en een compleet witte bal onder de naam ‘Chile’. Van 1978 tot en met 1998 beheerste het zogenoemde Tangodesign de WK-ballen. Vier jaar geleden introduceerde Adidas de ‘Fevernova’, waarvan het design op de Aziatische cultuur was gebaseerd.

De tiende WK-bal van Adidas is dit jaar de ‘Teamgeist’. Door gebruik van de nieuwste technieken is de bal perfect rond en heeft een veertiendelig patroon, dat wat weg heeft van een voetafdruk. Voor elke wedstrijd is een speciale bal gemaakt met daarop de wedstrijdgegevens. Voor de finale is er een gouden versie gemaakt.

(Foto's: Adidas)

NAAR BOVENZIJDE PAGINA

Jens Lehmann na acht jaar strijd Duitslands nummer één

OLIVER KAHN IN DE SCHADUW

Acht jaar lang was hij de onbetwiste nummer één. Tijdens het WK van 2002 loodste hij als aanvoerder het Duitse elftal hoogstpersoonlijk naar een door niemand voor mogelijk gehouden finaleplaats. In eigen land wilde hij een mooi afscheid tijdens het WK, maar tot grote ontsteltenis moet hij genoegen nemen met een plaatsje in de schaduw van Arsenal-keeper Jens Lehmann.

Onder bondscoach Rudi Völler staat de positie van de fanatieke Kahn nooit ter discussie. Zijn leeftijdgenoot Jens Lehmann is de vaste nummer twee, maar windt er geen doekjes om dat hij ontevreden is met deze plek. ‘Olli’ haalt de schouders erover op. Ook als na het EK van 2004 de nieuwe bondscoach Jürgen Klinsmann laat doorschemeren dat hij beide rivalen gelijke kansen wil geven. Kahn toont zich vol zelfvertrouwen. ,,De discussie is lachwekkend. Deze zal snel verstommen. We moeten niet teveel tijd besteden aan wie in het doel staat.’’ Hij wordt gesteund door het Duitse publiek, dat geen hoge pet op heeft van Lehmann. Die gedraagt zich nogal eens als een vaatje buskruit op het veld en laat zich te vaak verleiden tot opstootjes en vervelende overtredingen. Dat kan toch niet hun eerste doelman zijn!

Discussie

De controversiële Klinsmann wil echter niets weten van Kahn’s onaantastbaarheid. Dat blijkt al snel als hij hem de aanvoerdersband afneemt ten faveure van vedette Michael Ballack. Lehmann ontpopt zich ondertussen bij Arsenal als een uitstekende doelman en de discussie over het nummer één-shirt van ‘die Mannschaft’ laait steeds feller op. Lehmann zelf grijpt elke mogelijkheid aan om in de pers duidelijk te maken dat hij een kans verdient. Kahn houdt dit soort zaken liever intern, maar ontkomt niet aan voortdurende vragen van journalisten.

Jürgen Klinsmann gooit in oktober 2004 een flink vat olie op het vuur. Hij geeft Lehmann een kans in de oefenwedstrijd tegen Iran en verklaart na afloop dat zijn nummer twee fantastisch heeft gespeeld en zich een keeper van wereldklasse heeft getoond. Keeperstrainer Sepp Maier, wereldkampioen in 1974, neemt het voor Kahn op en krijgt op het vliegveld van Teheran al te horen dat hij kan vertrekken. Een nieuwe slag voor Kahn.

Roulatiesysteem

Deze commotie zorgt ervoor dat de zaak een nationale aangelegenheid wordt. Klinsmann besluit beide doelmannen voorlopig niet tegelijk op te roepen voor interlands. Met een roulatiesysteem wil hij de rust herstellen. Pas in maart van dit jaar trainen Kahn en Lehmann voor het eerst sinds tijden weer eens met elkaar voor de oefenwedstrijd tegen de VS. Het WK nadert en dus ook de definitieve keuze van  Klinsmann. Kahn is voor de wedstrijd zelfverzekerd. ,,Ik zie geen reden om te twijfelen.’’ Hij keept nagenoeg foutloos tegen de Amerikanen. ,,Ik denk dat de zaak nu voorbij is. Of ik blij ben, weet ik niet. Ik kan mij nu in ieder geval volledig gaan richten op het WK.’’

In het oefenduel met de VS loopt Kahn een ribblessure op. Volgens velen de reden van een forse blunder van de Bayern-doelman tegen FC Köln. Het verontrust Kahn niet en de schok is dan ook groot als Klinsmann op 10 april 2006 zijn keuze bekend maakt, ,,We hebben ons er intensief mee bezig gehouden. Jens heeft zich enorm ontwikkeld en is sterk. Het heeft ons ervan overtuigd om met hem als nummer één het WK in te gaan.’’ Kahn is zwaar teleurgesteld. Heel Duitsland verwacht zijn afscheid van de nationale ploeg, maar de goalie verrast met zijn beslissing. ,,Het is belangrijk voor Duitsland en het team dat ik, ondanks de situatie, mee ga naar het WK’’, meldt hij op de persconferentie. Klinsmann is verheugd en noemt het ‘super’ dat Kahn zich in de schaduw van de man, die hij acht jaar lang achter zich heeft geweten, wil inzetten voor ‘die Mannschaft’.

Kadertje:

Kahn drijft de spot met zichzelf

Zijn rol op het tweede plan heeft Oliver Kahn geen windeieren gelegd. Momenteel drijft hij zelf de spot met zijn situatie door de hoofdrol te spelen in twee reclamespotjes. Voor Burgerking toont hij een nieuwe hambuger op een bankje in het park en voor bierfabrikant Paulaner neemt hij plaats op een bank in een ‘biergarten’ en heft het glas met de woorden ‘Op de bank is het toch het mooiste’. Ook tijdens de opnamen van de Adidas-spot ‘Impossible Team’ hadden ze een vooruitziende blik op de WK-rol van Kahn (zie foto).

(Foto: Adidas)

NAAR BOVENZIJDE PAGINA